Να κλείσω τη φετινή χρονιά οικολογικά θέλω, αισιόδοξα και ήρεμα, έτσι όπως ήθελε να ζει εκείνη, μια προσωπική επιθυμία για επιστροφή στην απλότητα, τη φύση, τη ζωή, τη χαρά…
Ένας σταθμός ας ήτανε τούτη η χρονιά, ένα κατσάβραχο ανώμαλο και δυσπρόσιτο, μια βαθιά λακούβα με λάσπη, η αφορμή να επεξεργαστούμε πως είναι να αλλάζουν  όλα γύρω μας, πως είναι να αλλάζουμε εμείς, να συνειδητοποιούμε, μια γερή βάση για το ξεκίνημα μιας νέας ζωής…

Για το μόνο που λυπάμαι και πονάω  πραγματικά, κοιτώντας πίσω μου στο χρόνο που πέρασε, είναι για όλη εκείνη την χαρά, την ελπίδα,  τη γνώση και το φως που δεν υπάρχει πια, για το χαμόγελο που σκόρπισε στον αέρα, για το λαμπίρισμα στα γαλανά τα μάτια, μικρή δροσοσταλίδα που εξατμίστηκε στην ανατολή του ήλιου,… Αυτά δεν θα γυρίσουν πίσω ποτέ ξανά ότι και να κάνω, όσο και να προσπαθήσω, για όλα τα υπόλοιπα λέω πως είμαι ικανή, δυνατή και μάχιμη να τα αντιμετωπίσω…

Ας γίνουν λοιπόν όλα όπως είναι γραφτό να γίνουν…
Εγώ, υπόσχομαι, να αγωνίζομαι καθημερινά και πάντα αισιόδοξα, να προσπαθώ για το καλύτερο, μια πίστη και μια βαθιά επιθυμία να κάνω ό,τι μπορώ για να δείχνουν όλα ομορφότερα…
Έτσι… απλά… δημιουργικά… αθόρυβα… αέρινα…

Καλή χρονιά να έχουμε με υγεία, έμπνευση και δύναμη για νέα ξεκινήματα!

Μαρία

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 Responses

  1. thomi

    καλη χρονια γλυκεια μου Μαρια
    σου ευχομαι υγεια, ψυχικη ηρεμια, χαμογελα και δημιουργια!
    με το δεξι λοιπον..