.του Γιώργου Γκόζη…Ήθελα να σου χαρίσω σήμερα ένα κουτί, ένα απλό τενεκεδένιο κουτί, για την ακρίβεια ένα μεταλλικό κουτί σαν κασετίνα.«Σας έχω ήδη πει ότι τα κουτάκια μου τα λατρεύω, όποιο χρώμα και να έχουν, όποιο μέγεθος και να έχουν», είπες. Θα ήθελα, λοιπόν, αυτό το μεταλλικό σαν κασετίνα κουτί απ’ έξω να είναι, ας πούμε, βαμμένο γαλάζιο με πουά βούλες,με ένα μάφιν σκούρο καφέ ζωγραφισμένο, σοκολατένιο και ζουμερό, με λευκή σαντιγί και στην κορυφή του ένα κατακόκκινο, τραγανό κεράσι.Μέσα του θα σου έβαζα πολύχρωμες σβήστρες στο σχήμα της καρδιάς, σβήστρες με χρώματα φωτεινά σαν κι εσένα και ζωηρά όπως τα μικρά παιδιά, σβήστρες για να σβήνεις όποια ίχνη σου εσύ επιλέγεις.΄Ενα πράσινο φωτεινό τρίγωνο, αλλά κι ένα τρίγωνο κοριτσίστικο ροζ, για να σχεδιάζεις τη ζωή με αισιοδοξία και κέφι.Κίτρινο μοιρογνωμόνιο κι έναν μεγάλο χάρακα μωβ, για να χαράξεις το δικό σου δρόμο -που δεν θα σε κρατάει πάντως και σε μεγάλη απόσταση ασφαλείας με τα τριάντα εκατοστά του από βουστροφηδόν δράκους!Πολύχρωμα μεταλλικά κλιπ και συνδετήρες για να επισυνάπτεις συνεχή, πολυσέλιδα εισερχόμενα φαξ.Μικρές λευκές μέντες σα κουφετάκια μέσα στη θήκη τους με το ιδιοφυές άνοιγμα στο πλάι, για δροσερή γεύση.Μαύρα, αυστηρά, γυαλιά ανάγνωσης για τα σκοτεινά, γυαλιά φουτουριστικά, με μικρούς φακούς όμως προσαρμοσμένους στο πλάι, για βραδινή ανάγνωση.Κουβαράκια από λάστιχα χρωματιστά, για να τα λύνεις και να τα δένεις μεταξύ τους όποτε σου αρέσει και….…και μια κλακέτα του σινεμά, για να είσαι εσύ, η πρωταγωνίστρια στις σκηνές της ζωής σου!.…και όλο αυτά τα μικρά και τρυφερά δωράκια, -σήμερα γιορτή των ερωτευμένων, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου-, δεν σου τα κάνω εγώ, αλλά ο Γιώργος -αγαπημένος φίλος ζωής, και εδώ θα διαβάσεις και θα μάθεις κι άλλα γιαυτόν!Το κείμενο το δανείστηκα και το χρησιμοποίησα με την άδειά του μιας και, όπως πολύ καλά καταλαβαίνεις, είναι από αυτά που θέλω πάση θυσία να κρατήσω φυλαγμένα στο συρταράκι της καρδιάς μου, εντωμεταξύ επανέρχομαι σιγά σιγά, αύριο άλλωστε είναι η μέρα που θα σου ανακοινώσω όπως σου υποσχέθηκα, τι είναι αυτό που ετοιμάζω τις τελευταίες 2 εβδομάδες που είμαι εξαφανισμένη…Για την ώρα, σε φιλώ γλυκά, εγώ και οι αμέτρητες καρδούλες μου που ψάχνουν χαραμάδες να τρυπώσουν!!
