Τη σημερινή κατοικία την διάλεξα ως παράδειγμα, για να δούμε και να καταλάβουμε τη διαφορά που υπάρχει στα περίπου 50 εκατοστά ύψος που χωρίζουν τα διαμερίσματα του σήμερα σε σχέση με αυτά του προηγούμενου αιώνα. Μια ιδιότητα, αυτή του ύψους στον εσωτερικό χώρο κατοικίας, που έχει εκλείψει πια από τα σύγχρονα διαμερίσματα, -το κοντέρ κόλλησε στο οριακό 2.70-, που προσωπικά τη θεωρώ τόσο μα τόσο σημαντική σε δυναμική, αέρα και σθένος, όσο και ζωτική.
Επίσης, τη διάλεξα για να σου δείξω την ομορφιά και την κομψότητα μιας καλοδουλεμένης και γεμάτης οροφής, διακοσμημένης με γύψινες, γραμμικές ανάγλυφες παραστάσεις και μοτίβα, μιας οροφής στολίδι που δε σταματά στο δικό της επίπεδο, αλλά που εξελίσσεται σε ζώνες , κατεβαίνει και τυλίγει περιφερειακά τους κάθετους τοίχους, γεμίζει και χαρακτηρίζει το χώρο.
Τη διάλεξα ακόμη για να σου τονίσω την αρχοντιά που προκύπτει μέσα από το συνδυασμό του παλιού και κλασσικού περίγυρου με τη μοντέρνα, σύγχρονη, μίνιμαλ και ντιζαϊνάτη επίπλωση.
Τη διάλεξα για να σου θυμίσω για άλλη μια φορά την ομορφιά και τη ζεστασιά του ξύλου στα πατώματα.
Τέλος τη διάλεξα για να σου πω πως στη συγκεκριμένη κατοικία θα ήθελα να έβλεπα επίσης μεγάλα, κλασσικά χαλιά στα πατώματα, πολλά βιβλία παντού τριγύρω και άπειρα αυθεντικά έργα τέχνης.

…ενώ ζήλεψα πολύ την κουζίνα της!!!

Συναχωμένες ευχές Παρασκευής, να περάσεις πανέμορφα!!!

Μαρία

Το σημερινό διαμέρισμα βρίσκεται στο Λόντον και, σε περίπτωση που σ ΄ενδιαφέρει, το αγοράζεις  εδώ…