Είναι αυτά τα πράσινα της ελιάς που δεσπόζουν στο χώρο, σε τόνους της γης, σκοτεινούς, θαμπούς, ήρεμους και καθόλου εκτυφλωτικούς είναι και αυτές οι μουστάρδες, τα κίτρινα και οι ώχρες, αλλού σκοτεινές κι αλλού πιο λαμπερές που τα διαπερνούν, είναι τα έργα τέχνης διάσπαρτα παντού, είναι αυτό το ακατέργαστο, “άναρχο” εσωτερικό που αναπνέει και εμπνέει ελευθερία, είναι και αυτό το πανέμορφο εξωτερικό τοπίο που κυκλώνει αυτό το σπίτι.Προσωπικά δεν αναζητώ τίποτε άλλο για να το βάλω στην καρδιά μου… Το βρήκα εδώ…
