Για ένα άκρως απλοϊκό και αυτοσχέδιο “concept” για εξοχική κατοικία θα σου μιλήσω σήμερα, και στην ουσία δεν πρόκειται για τίποτε άλλο, παρά για την τόσο συνηθισμένη μα ταυτόχρονα τόσο παραμελημένη άποψη, σύμφωνα με την οποία κρατάμε πάντοτε ορθάνοιχτά τα μάτια της ψυχής μας και ξεχωρίζουμε ότι καλό και όμορφο βρίσκουμε γύρω μας, παλιό ή καινούριο, φθαρμένο ή άφθαρτο, ενώ ακολουθούμε πιστά και με ιερή ευλάβεια το γνωστό σε όλους μας και χιλιοτραγουδισμένο  “ο τοίχος είχε τη δική του ιστορία”, και που τελικά, όποια και να είναι αυτή η ιστορία, κι από οτιδήποτε και να είναι φτιαγμένη, από πέτρα, από σοβά, με χρώμα ή ξύλο, με αδρές ή λείες επιφάνειες, εμείς την διατηρούμε ακέραια, σε όλο της το μεγαλείο, και την αναδυκνείουμε ανάμεσα σε άλλα, με πολύ πολύ στυλ !!!
Για δες λιγάκι τι εννοώ…

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

Υφές,  χρώματα,  ακατέργαστα υλικά, φύση, και παντού τα χνάρια του χρόνου…δε θυμάμαι καθόλου που το βρήκα αυτό το υπέροχο σπίτι!!!

.

Εντωμεταξύ…  εγώ… πότε επιτέλους θα πάω Δ-Ι-Α-Κ-Ο-Π-Ε-Σ???

 Φιλιά!!

Μαρία