…Και αυτό που δεν μπορώ να τακτοποιήσω με τίποτα τελευταία, είναι ο χρόνος μου, που τελειώνει πριν καλά καλά το καταλάβω πως ήρθε. Πότε ξυπνάω το πρωί, πότε πάει απόγευμα, ααα… δεν ανέβασα ποστ ακόμη! και τότε τρέχω να προλάβω. Αυτό λοιπόν το “κύλησαν οι ώρες με δυο, άντε τρία, άντε και τέσσερα κοιτάγματα του ρολογιού”, δεν μπορώ να το χωνέψω με τίποτα.Όμως, ετοιμάζω κάτι καλό το τελευταίο διάστημα, κάτι όμορφο και πολύ ενδιαφέρον και είναι και αυτό μαζί με όλα τ’άλλα που μου τον ροκανίζει σιγά σιγά και πονηρά..(τον χρόνο μου εννοώ φιλενάδα, μην πάει το μυαλό σου πουθενά αλλού!).Αυτό λοιπόν το όμορφο και το ενδιαφέρον πολύ σύντομα θα σου το ανακοινώσω!Σπιτάκι Παρισινό λοιπόν για σήμερα σε φόντο γαλακτώδες υπόλευκο, λάιτ, μπαροκικό, με συγκρατημένο ντηζάιν στην εμπροσθοφυλακή και πλέντι οφ άρτ στους τοίχους ολόγυρα και πρόσεξε την τελευταία φωτογραφία με την κουζίνα…Ωραία ιδέα το στήσιμο των επάνω ντουλαπιών ε?Καλή βδομάδα φιλαράκια μου!!Εγώ για άλλη μια φορά, σας γλυκοφιλώ!!Μαρίαthank you Afflante!
