.Με αφορμή ένα άρθρο για τους Ισπανούς DSIGNIO που διάβαζα τις προάλλες στο designruiz και συγκεκριμένα ένα άρθρο για το project τους “Collage collection-back to 1907” μου ήρθε και πάλι στο μυαλό εκείνη η σκέψη σύμφωνα με την οποία “το απλό είναι ότι πιο καθαρό, αληθινό και όμορφο υπάρχει”.Θα μου πεις τώρα τι εννοώ με αυτό αν και νομίζω πως εύκολα θα το καταλάβεις καθώς θα χαζεύεις τις φωτούλες πιο κάτω, εύκολα δηλαδή θα διακρίνεις τα απολύτως βασικά στοιχεία με τα οποία μπορεί να στηθεί μια σύνθεση, μια σύνθεση ας πούμε για τον τοίχο του καθιστικού, μια σύνθεση ελεύθερη και καθαρή από κάθε είδους διακοσμητική επέμβαση, με άπειρες δυνατότητες ανάπτυξης και με άκρως χρηστικό χαρακτήρα, μια απλή και εντελώς ευέλικτη σύνθεση για κάθε χώρο, κόντρα στις καμπύλες επιφάνειες, τα λοξά ράφια, τα ντουλάπια βιτρίνες με σιρίτια ή χωρίς, τους υπερμεγέθεις συνεχόμενους χώρους αποθήκευσης, μια σύνθεση γυμνή με μόνη και βασική ιδέα σχεδιασμού της: το κουτί. Και εκεί ακριβώς είναι που κρύβεται το απλό, το όμορφο και το τόσο ξεχωριστό συνάμα. Εκεί. Στο πως δηλαδή ένα καθαρό, εντελώς παραλληλόγραμμο κουτί και η επανάληψή αυτού με μοναδικές επιτρεπόμενες διαφοροποιήσεις το μέγεθος του (ύψος-βάθος-πλάτος) και την απόχρωση του υλικού του δημιουργεί τόσο εντυπωσιακές και ευέλικτες συνθέσεις…Για δες… Εξαιρετικό!Και ως σκέψη και ως σχεδιασμός και ως υλοποίηση!Καλημέρα!
