Μιλάνο, πέντε μέρες σε έναν λαμπερό, ξάστερο και πολύβουο κόσμο και όλα τριγύρω γκρίζα και τεράστια, μουντά και επιβλητικά, άχρωμα και κομψά παρά τον δυνατό ήλιο…Έτσι είναι, ειδικά όταν μιλάμε για γκρίζα σκούρα, για γκρίζα δυνατά και έντονα στην ουσία μιλάμε για γκρίζα που κυριαρχούν παντού, που υποτάσσουν και ταυτόχρονα αναδεικνύουν τα πάντα, για γκρι μυστηριώδη, γοητευτικά και μεγαλόπρεπα.Δεν τα αντέχουνε πολλοί, ειδικά στους βαθείς, σκοτεινούς τους τόνους, πόσο μάλλον όταν έχουμε να κάνουμε με εσωτερικούς χώρους.Παθιασμένα, δυναμικά, σίγουρα και επιβλητικά, τα θαυμάζω κι εγώ και τα φοβάμαι ταυτόχρονα, ενώ χαζεύω με δέος και ενθουσιασμό κατοικίες σαν αυτή… Και μιλάμε για πολύ γκρι σου λέω…Όσο για το φωτεινό λευκό, μόνο στα Fornasetti, στα είδη υγιεινής και στο χαρτί υγείας πήρε το μάτι μου.(…ή είχε και κάπου αλλού και μου διέφυγε;;;)Πολλά φιλιά! Καλημέρα!ΜαρίαΑπό τους Dordoni Architetti, το βρήκα εδώ…
