Ουπς! Τα maresakia ξαναχτυπήσανε και πάλι!Αφορμή σήμερα στάθηκε η ανάγκη μου να βρω την κατάλληλη εικόνα που θα σε πείσει γιατί ένα τραπέζι με καρέκλες δεν λέγεται απαραίτητα “τραπεζαρία”…Δες τι εννοώ και θα καταλάβεις…Να το πω λοιπόν εγώ τραπεζαρια τούτο το πράγμα; Πως; Με ποιο δικαίωμα; Τι κοινό έχει, πες μου, με μια τραπεζαρία; Είναι μήπως σεταρισμένα και τσίλικα τραπέζι και καρέκλες; Έχει το μπουφέ για τα σερβίτσια με τον καθρέφτη ως είθισται στην πλάτη; Έχει χαλί αραμπεσκ και βάζο-κρύσταλο στη μέση;Όχι βέβαια.Οπότε;Πως να το πω τραπεζαρία;Ουφ! Μου’χει γυρίσει το κεφάλι. Διότι εγώ άλλα μάθαινα ως τα τώρα, έρχεσαι τώρα εσύ maresaki, μου πετάς 10 κάδρα χυμαδιό, ένα αλουστράριστο τραπέζι, 6 πλαστικές καρέκλες, ένα κιλίμι και έναν πάγκο στο τοίχο και μου λες ότι αυτό είναι τραπεζαρία; Και τη βαφτίζεις και vintage κιόλας;Ωστόσο, να πω την αλήθεια μου, να κάτσουμε παρεούλα να φάμε γύρω-γύρω μποροούμε. Να πιούμε ένα κρασάκι, να τσιμπήσουμε, να συζητήσουμε, επίσης μπορούμε. Συνεπώς γιατί να μην είναι και τραπεζαρία; Και να σου πω και κάτι στα κρυφά μου maresaki;Μου αρέσει πολύ!Πως θα αλλάξω το μυαλό μου και αυτά που έμαθα μόνο δεν ξέρω!Τη συνέχεια τη διαβάζεις εδώ…