.

Φάρμα. Όνειρο ζωής.

 Όχι, όχι, δεν αποφάσισα να γίνω καουμπόϊσσα ξαφνικά, να πάρω τα βουνά, τις πλαγιές και τις ραχούλες, να παριστάνω την σύγχρονη καινοτόμα οικολόγα survivor, να ταϊζω να καθαρίζω αγελάδες και να πειραματίζομαι με μεθόδους παρασκευής τυριού και γαλακτοκομικών, δεν μπορώ με τίποτα να το κάνω αυτό εγώ, άλλωστε παιδί της πόλης γεννήθηκα, το ζητάει το χάος το εφοριακό, το κυκλοφοριακό, το χαοτικό ο οργανισμός μου όμως από την άλλη, δεν γίνεται να μην μείνω με το στόμα ανοιχτό, δε γίνεται να μην θαυμάσω, να μην σου δείξω και να μην σχολιάσω υπερθετικά δουλειές σαν κι αυτή που σου ΄χω σήμερα, μια φάρμα στην επαρχία της Πενσυλβανίας, μια υπερσύγχρονη τεράστια αγροικία-όνειρο ζωής, ένα μποστάνι-κατοικία…, και δε λέω τίποτε άλλο, μόνο σε αφήνω να τη θαυμάσεις κι εσύ, να θαυμάσεις το που μπορεί να φτάσει και το τι μπορεί να κάνει κανείς όταν βουλιάζει από αγάπη, όνειρα και δύναμη για ζωή!!

Μεγάλο φιλί της Τρίτης!

Μαρία

το βρήκα εδώ…