Χθες σας μιλούσα για το απόλυτο λευκό…

Και σήμερα αποφάσισα να πάρω λίγο από αυτό και να ρίξω μέσα του μερικές  σταγόνες κόκκινο, και μετά να κάτσω να το παρατηρώ για να δω πόσο γρήγορα αλλάζει, πως μεταμορφώνεται σε ροζ…. και να παίξω με αυτό, να ρίξω κι άλλο κόκκινο κι όσο πιο πολλές σταγόνες ρίχνω τόσο αυτό να μου γίνεται ολοένα και πιο σκούρο ροζ…Θα σταματήσω λοιπόν μόνο όταν φτιάξω το ροζ που μου αρέσει και μ’αυτό θα βάψω την πολυθρόνα…

Παραπέρα θα πάρω λίγο λευκό ακόμα και θα ρίξω μέσα του δυο-τρεις σταγόνες μπλε για να φτιάξω ένα θαλασσί…Και μετά λίγες ακόμη, και λίγες ακόμη, να το δω να σκουραίνει σιγά σιγά μέχρι να φτάσει εκεί που το θέλω για να βάψω τον καναπέ.

Το ίδιο θα κάνω και με το πράσινο, το πορτοκαλί, το μωβ, το κίτρινο, το μαύρο… Θα ρίχνω λίγες λίγες τις σταγόνες μου μέσα στο λευκό

Και θα φτιάξω έτσι αμέτρητα,  υπέροχα, ανοιξιάτικα, φωτεινά χρώματα που θα γεμίσουν μια ολόκληρη αποθήκη!!!

Όμορφα, ρομαντικά, παστέλ χρώματα

Και μ’αυτά θα βάψω τους τοίχους, τα παράθυρα, τις πόρτες, τα έπιπλα, τα λουλούδια και τα πουλιά.

Για να μην είναι άλλο μαύρα, μουντά και θλιβερά, για να μη θυμίζουν άλλο το χειμώνα…


Κάνε κι εσύ το ίδιο…

Πάρε το αγαπημένο σου  χρώμα και ρίχνε το λίγο-λίγο μέσα στο λευκό να το δεις πως θα το αλλάζει…

Μην κάνεις το αντίθετο…μη προσπαθήσεις να ρίξεις δηλαδή το λευκό μέσα στο χρώμα.

Πρέπει να ξέρεις πως τα χρώματα δεν αγαπάν να αλλάζουνε, θα το ρουφήξουν το ασπρούλι σου κι εσύ θα χρειαστείς τελικά μεγάλη ποσότητα από αυτό  μέχρι να τα κάνεις να δείχνουν διαφορετικά…

Ρίχνε το σκούρο στο ανοιχτό σιγά σιγά κι ανακάτευε καλά καλά καλά, ρίχνε κι ανακάτευε πολύ.
Φτιάξ’το χαρούμενο το χρωματάκι σου κι απλωσ’το μετά στον τοίχο…
Άκουσέ με και χαμένη δεν θα βγεις…


Σε φιλώ

Μαρία


One Response