Και τώρα τι να σε πω εγώ μπρε? Πως δε με άρεσε τούτο το βιλάκι που με δείχνεις;;;, …φωτιά να πέσει να με κάψει μπρε αν πω αυτό το πράγμα, μέχρι και η Πεπούλα μου ξετρελάθηκε, να αυτό θέλω Τζακ μου, μου είπε, πρέπει οπωσδήποτε να μου το αγοράσεις, Πεπούλα άκουσε με, είναι μακριά αυτό το σπιτάκι τη λέω, είναι στο Άφρικα, πως θα πάω εγώ εκεί δε ξέρω και τη γλώσσα, εκεί είναι άγριοι, θα με βράσουν ζωντανό τζιέρι μ’, να βρούμε ένα πιο κοντά να σε αγοράσω, να και ο θείος ο Νικόλας έτσι έκανε τη θεία τη Μαρίκα, δεν τη πήρε το σπίτι που ήθελε, γιατί, το ξέρεις μπρε; η θεία η Μαρίκα ήθελε κι εκείνη ένα σπίτι Αφρικανικό και μεγάλο αλλά ο θείος ο Νικόλας την είπε α, όλλλα κι όλλλα, εγώ δεν πάω Άφρικα Μαρικάκι μ’, εγώ μαμά έχω, θα τη πω άμα θέλει να μας βρει σπίτι, όχι απλά σπίτι, σπιταρόνα θα μας βρει τζιέρι μ’, πεντάρι, ευάερο, ευήλιο, διαμπερές, με μεγάλα μπαλκόνια και θέα στο Θερμαϊκό, σπιταρόνα σαλονικώτικια, λουξ  που θα σφυράει μπρος σε δαύτο, σιγά μην δώκω εγώ παράδες στους γκόα γκόα κι έτσι κι έκανε Πεπούλα μ’ ο θείος Νικόλας, αντί για αφρικανικό σπίτι την πήρε τη θεία Μαρίκα διαμερισματάρα με 8 καμάρες, 6 κάμαρες 2 καμπινέδες παρακαλώ, και 228 περιστέρια, όλα φάτσα σε Αριστοτέλους, πλαγίως θάλασσα….

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτά είπε κι ανέβηκε χαμογελώντας περήφανα ο Τζακ στο αερόπλανο για Άφρικα.
Εκεί τον συνάντησα κι εγώ.
Πήγαινε να υπογράψει μου είπε, τα συμβόλαια για το σπίτι-έκπληξη για την Πεπούλα του!

Πολλά Πολλά Ζουμερά  Δευτεριάτικα Φιλιά!
Μαρία