Ποιος μου έλεγε τελευταία για τα γκρίζα, ότι δεν έχουν, λέει, δύναμη και ζωντάνια;
Ποιος μου μιλούσε για την κούραση και την ανία που του προκαλούν τα καφετιά;
Ποιος αναφερότανε στο τσιμέντο και στο πόσο ψυχρό και απρόσωπο υλικό είναι;
Ποιος ισχυριζότανε με πάθος για τις απλές, τις γεωμετρικές, τις φόρμες , ότι δεν έχουν τη δύναμη, έλεγε, να βγάλουν προσωπικότητα;
Και ποιος υποστήριζε με μανία πως τα φυσικά υλικά είναι μόνο για τον κήπο;

Ε;
Ποιος; 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δε μιλάς ε; 

Και ποιος ισχυρίζεται με πίστη + πάθος την ύπαρξη  ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΙΔΕΑΣ σχεδιασμού για τον  ΚΑΘΕ χώρο;

Ε;
Ποιος; 

Πολλά φιλιά, καλό απόγευμα

Μαρία

 

 

thank you afflante και πάλι!

2 Responses

  1. dore

    καλημερουδια μαρια…..εντυπωσιακά αλλά μαααααακρυαααααα από μενα, άσκήσεις style μάλλον, να παρααγείλω όμως ένα “τουβλάκι” τραπεζάκι και να αφήνω πάνω τον καφέ μου, το κουλούρι (ξες που θα πεσουν τα σουσαμια) μου, την ατζεντα μου, μολύβια, το λαπιτοπι, να βαλω κ το μοναδικο δαντελενιο! σεμεν που έχω???(μην ανησυχεις είναι μικρο) ΚΑΛΗΜΕΡΑ και ευχαριστώ για τις πάντα τελειες ιδεες. φιλια, Dore

  2. maria

    τελειο το καταφερα αυτο με την κεντρικη στους 2 απο τους 3 οροφους της μεζονετας μου στον τριτο επεσε πολυυυυυυυυυ κοκκινο νομιζω