Για πέσ’μου τώρα…

Το μπαούλο, τη βαλίτσα, την παλιά πολυθρόνα της γιαγιάς, το φθαρμένο ξυπνητήρι του παππού….

Τα’χεις για πέταμα;;;

Δε σου μιλάω για τα αντικείμενα-αντίκες-χειροποίητα καλλιτεχνήματα που είναι αναγνωρισμένη και αδιαμφισβήτητη η αξία τους…

Για τα αλουστράριστα ντουλάπια και τις καρέκλες σου λέω, για τα μισοσκουριασμένα μεταλλικά παιχνίδια, για τις παλιές ξύλινες κρεμάστρες και τα στριφογυριστά μεταλλικά σκαμπό που τους έχει ξεφτίσει η μπογιά…

Για αυτά σου λέω…πέσ’μου τώρα, τα’χεις για πέταμα;;;

Τα’χεις είμαι σίγουρη για αυτό!!!

Ξέρεις όμως πως όλα αυτά αποτελούν στοιχεία χαρακτηριστικά μιας  εποχής που βρίσκεται πολύ κοντά μας, μιας εποχής που πρόσφατα αφήσαμε πίσω μας,  και ξέρεις ακόμη ότι όλα αυτά μαζί, δημιουργούν μια τάση;;;

“Vintage” θα την ακούσεις να τη αναφέρουν, μα εγώ θα την ονομάσω αισθητική του ” ξύλινου βαγονιού”…

Όλα αυτά τα πρώιμα βιομηχανικά αντικείμενα και οι ηλεκτρικές συσκευές, τα έπιπλα, τα κατασκευασμένα από σίδερο και ξύλο, τα  μεταλλικά παιχνίδια και αξεσουάρ, τα περιοδικά και οι εικόνες με τις πρώτες διαφημίσεις,  που λίγα χρόνια πριν θα τα αποκαλούσαμε σύγχρονα και μοντέρνα γιατί ήτανε καινούρια και καινοτόμα, τώρα πια τα λέμε “vintage” και κουβαλάνε πάνω τους  εμφανή, τα σημάδια του χρόνου, τη φυσική φθορά…

Πάρε μια ιδέα…

Θα ‘βρεις πολλά από αυτά στα παλιατζίδικα αν ψάξεις από ‘δω κι από ‘κει…αν θες όμως κάτι πιο οργανωμένο τότε πρέπει να πληρώσεις!!!

Για μπες…  factory20…

Από εκεί είναι και οι φωτογραφίες…

Και τα ξαναλέμε…