Το ατελιέ ενός πρώην καλλιτέχνη επέλεξε να ανακατασκευάσει  και στη συνέχεια να ζήσει σε αυτό, ο Βραζιλιάνος αρχιτέκτονας Guilherme Torres.
Ένα χώρο όχι μεγάλο και με εμφανή τα σημάδια της βιομηχανικής αισθητικής, τα οποία ο αρχιτέκτονας προτίμησε να διατηρήσει, ένα χώρο στον οποίο είχε να λύσει αρκετά κατασκευαστικά προβλήματα και που τελικά του πήρε δέκα χρόνια για να τον ολοκληρώσει.
Το στούντιο δεν είναι μεγάλο, παρόλο που δημιουργεί αυτή την αίσθηση. Από την κύρια είσοδο μπαίνεις κατευθείαν στο καθιστικό, στο οποίο δεσπόζει ένα μακρύς, χτιστός, υπέροχος καναπές και ένα μεγάλο χτιστό γραφείο,  δύο σύγχρονες κατασκευές με καθαρά πολυχρηστικό χαρακτήρα.


Το επίπεδο που φιλοξενεί τον καναπέ επεκτείνεται από άκρη σε άκρη, δημιουργώντας ταυτόχρονα βοηθητικές επιφάνειες στις δύο πλευρές του, ενώ το γραφείο χρησιμοποιείται και ως το βασικό τραπέζι φαγητού, συζήτησης, εργασίας κλπ.,

… μιας και η κουζίνα, η οποία επικοινωνεί άμεσα με το χώρο του καθιστικού είναι ιδιαίτερα μικρών διαστάσεων, στενή (μόλις 1,40μ) και μακριά 3,00μ.

Στο χώρο αυτό δεν υπάρχουν πολλά έπιπλα. Επιλεγμένα χρηστικά αντικείμενα design μεταξύ αυτών και η περίφημη “Wassily”, έργα τέχνης, ρετρό στοιχεία, μια μικρή “all time classic” ντουλάπα, ένας μεγαλοπρεπής αστραφτερός πολυέλαιος, όλα δεμένα τόσο αρμονικά μέσα στο έντονα βιομηχανικό περιβάλλον που προτάσσει εμφανείς ηλεκτρολογικές καλωδιώσεις να “τρέχουν”  παντού, στοιχείο που δεσπόζει και χαρακτηρίζει όλη την κατοικία.

Η τηλεόραση είναι κρεμασμένη στον μαύρο τοίχο αμέσως μετά την είσοδο, απέναντι από τον καναπέ, ενώ ακριβώς από πάνω της βρίσκεται το ένα από τα δύο υπνοδωμάτια…

…γιατί στο άλλο, το προσωπικό, αυτό που βρίσκεται ακριβώς δίπλα από την κουζίνα, αλλά και στο μπάνιο, φτάνεις διαμέσου του μικρού βεστιαρίου.

Μια μικρή κατοικία με πολύ έντονη προσωπικότητα, βασισμένη σε πολυποίκιλτα στοιχεία, με ζεστές και λειτουργικές γωνιές, μια κατοικία που ακροβατεί επικίνδυνα ανάμεσα στο παλιό και το καινούριο, στο κλασσικό και στο σύγχρονο, στο λίγο και το πολύ, μια απόλυτα mix & match κατοικία
Σας το λέω και το εννοώ πραγματικά…

ΤΗ ΖΗΛΕΨΑ!!

Όσο για το αρχιτέκτονα και ιδιοκτήτη της ρίξε μια ματιά στο site του… Νομίζω πως θα σου αρέσει!!!

Μαρία


Τη βρήκαμε στο αγαπημένο “contemporist”…