Δύο αντικέρ είναι οι ιδιοκτήτες αυτής της υπέροχα αναπαλαιωμένης αγροικίας και φυσικά οτιδήποτε υπάρχει μέσα σ’αυτήν, όσο περίεργο και  να σας φαίνεται, είναι, είτε αντικείμενα design-πολλοί από σας, άλλωστε, θα αναγνωρίσετε αρκετά κομμάτια,- είτε έργα τέχνης!!
Όλα αυτά μαζί,συνταιριασμένα,  μέσα στην “λαϊκή” απλότητα ενός επαρχιακού, Ισπανικού πέτρινου περιτυλίγματος, με έναν περίεργο τρόπο, έρχονται και συνθέτουν έναν χώρο πολύδιάστατο και πολυκοινωνικό, να, κάτι σαν αυτό που προσπαθούν να φτιάξουν, ή να μην φτιάξουν τελικά, και οι δικοί μας “αρχηγοί” αυτές τις μέρες, έναν χώρο ευχάριστο και ενωτικό για όλους, που με τίποτε δεν θα τον χαρακτήριζα χλιδάτο, ακριβό κι απόμακρο, αλλά αντιθέτως,  χαρούμενο, ανθρώπινο, αισιόδοξο,  και δημιουργικό.
Και αναρωτιέμαι φυσικά κι εγώ, με τη σειρά μου…μήπως τελικά πρέπει να αναθεωρήσουμε τη γνώμη μας για την εικόνα και τις έννοιες κάποιων πραγμάτων?  Μήπως τελικά τα πάντα γύρω μας είναι πολύ πιο απλά απ’ότι τα έχουμε στο νου μας? Μήπως τα όρια και τους περιορισμούς στις επιλογές μας τα θέτουμε εμείς και μόνο εμείς και κανένας άλλος??   Και μήπως τελικά αυτό ισχύει από τις πιο απλές μας αποφάσεις μέχρι και τις πιο σύνθετες??
Δεν ξέρω…εγώ απλά, μόνο ρωτάω!!
Για δες λοιπόν λίγο εδώ και μετά να μου πεις, πως θα σου φανεί…

 

.

 

.

 

 

 

 

 

 

 

 

Την καλημέρα μου και την ελπίδα μου για ένα όμορφο σήμερα κι ένα καλύτερο αύριο!!!

Via…

One Response

  1. thomi

    το σπιτι ειναι πανεμορφο!
    το μονο που δεν μου αρεσε ειναι το υπνοδωματιο με τα κοκκινα κρεβατια, μου θυμισε δωματιο νοσοκομειου:)
    ο κηπος που ειναι πνιγμενος στο πρασινο ειναι μαγευτικος..
    μαρεσει που παιζει με τα χρωματα και που ταιριαζει το παλιο με το νεο με τοση επιτυχια.
    πολλα φιλια μαρακι