Το γεγονός του ότι κάποιοι από μας επιλέγουμε τους σταθερούς, γήινους, ζεστούς τόνους για να ντύσουμε το σπίτι μας σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως το κάνουμε ταυτόχρονα και μονοχρωματικό ή, και πολύ βαρετό, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι.Αρκεί φυσικά κατά τη μελέτη μας, να προσέξουμε και να εντάξουμε στη σκέψη μας, στους συνδυασμούς και στις επιλογές μας ένα βασικό και πολύ αναζωογονητικό παράγοντα που ζωντανεύει τα ήρεμα, δημιουργεί εντάσεις και χαρίζει ποικιλία και αυτό είναι : Οι αντιθέσεις.Οι αντιθέσεις, που άλλοτε προκύπτουν από τις τονικές διαφοροποιήσεις χρωμάτων της ίδιας οικογένειας που καλύπτουν δομικά στοιχεία και έπιπλα που συνεργάζονται στο χώρο (αλλιώς θα το ακούσεις και ως αποχρώσεις) και άλλοτε από το ίδιο το φως, είτε αυτό είναι ζωντανό είτε τεχνητό αλλά και τις σκιές που αυτό δημιουργεί.Μετά, όλα τα υπόλοιπα, είναι θέμα σύνθεσης (που, ναι συμφωνώ, είναι κι αυτό μεγάλο θέμα, ωστόσο βάλαμε γερές βάσεις) και σίγουρα καλαισθησίας…Για δες όμως ένα καλό παράδειγμα σχετικό με τα όσα σου λέω…Γήινοι, ζεστοί τόνοι…Αντιθέσεις.Φώτα και σκιές…Λουλούδια και καρποί…Αντιθέσεις.Τόνοι και αποχρώσεις του μπεζ , του καφέ και του γκρι, αδιάφορες ίσως για πολλούς που ωστόσο δένονται αρμονικά μεταξύ τους ενώ οι αντιθέσεις που δημιουργούνται με το λευκό και το μαύρο και με τις δυνατές φωτοσκιάσεις διεγείρουν τις αισθήσεις και ταυτόχρονα δημιουργούν μια πολύ ζεστή και φιλόξενη ατμόσφαιρα. Και φυσικά όπως κατάλαβες και μόνη σου δεν ισχύει με τίποτα ο κανόνας της ομοιογένειας σύμφωνα με τον οποίο όλα τα ομοειδή στοιχεία π.χ. ξύλα, οφείλουν να έχουν την ίδια απόχρωση!Σε φιλώ!Όμορφη εβδομάδα να έχουμε!
