Με αφορμή μια χθεσινοβραδινή τηλεοπτική εκπομπή για τα γκράφιτι μου δημιουργήθηκε η ανάγκη σήμερα να δηλώσω κι εγώ τη θέση μου καθέτως, ευθέως και σαφώς, σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία παράνομης χρήσης σπρέι σε δημόσιους και ιδιωτικούς τοίχους, τρένα κλπ., σε οποιαδήποτε αυθαίρετη επέμβαση αλλαγής του αστικού τοπίου η οποία βαφτίζεται (ορθώς άραγε;) με τον όρο “street art” και επιβάλλεται τόσο καταναγκαστικά και χωρίς ίχνος σεβασμού σε μνημεία και περιουσίες, η οποία επεμβαίνει τόσο επιθετικά και τόσο κακαίσθητα τις περισσότερες φορές ενώ ταυτόχρονα κακοποιεί βιαίως τη δημόσια αισθητική.
Αυτό, σε αντιδιαστολή με έναν τοίχο της Θεσσαλονίκης , έναν τοίχο παράδειγμα, που κάθε φορά που περνάω σηκώνω το κεφάλι μου να τον θαυμάσω και που σήμερα μου τον έφεραν στην οθόνη μου τα αγαπημένα μου maresei girls, με οδήγησε να πω κι εγώ την άποψη μου με κάθε επιφύλαξη για το γεγονός ότι μπορεί και να κάνω λάθος:
Είμαι υπέρ της τέχνης και της ελεύθερης έκφρασης γενικότερα. Αγαπώ τις εικαστικές αστικές επεμβάσεις, πιστεύω στη δύναμή τους και τη δυνατότητά τους να δώσουν νέα ζωή σε πόλεις που τις πνίγει ο χρόνος. Όμως καλέ μου, ψάξου λίγο κι εσύ. Αφού δεν το ΄χεις το χάρισμα, παρ΄το απόφαση επιτέλους: χάρισε τα σπρέι σου σε αυτούς που μπορούν και πάψε πια να λερώνεις οτιδήποτε βρεις μπροστά σου!

street_art_1 Κι επειδή σηκώθηκα με πολύ γκρίνια από το πρωί και νομίζω πως μόνο γκρίνια μεταδίδω σήμερα με ότι λέω, πας εδώ  για να δεις την αστική παρέμβαση στο σύνολό της, να γλυτώσεις από μένα και να βρεις το χαμόγελο και την αισιοδοξία που σου στέρησα.

Κι εγώ, επανέρχομαι αύριο, λιγότερο γκρινιάρα θαρρώ!

Σε φιλώ!

2 Responses

  1. Παναγιώτα Τσούτσικα

    Δεν είναι τελείως αθώα τα γκράφιτι. Παρακολουθώ εδώ και καιρό το site σου και μου αρέσει πολύ (στιλ, γούστο, προτάσεις, αισθητική κλπ.) Αλλά δες λίγο τι σημαίνει το γκράφιτι που σχολίασες, και τι είναι – ήταν η Λίλιθ. Εκτός αν γνωρίζεις και το προβάλεις.

    • Maria Homelistas

      Παναγιώτα μου,
      αγνοούσα τη Λίλιθ αλλά και την πιθανή της σχέση με τον συγκεκριμένο τοίχο. Σήμερα, με αφορμή την αναφορά σου έψαξα να δω ποια είναι, κατά πόσο σχετίζεται και κατά πόσο τελικά έκανα εγώ κάποιο λάθος με την ανάρτησή μου, όμως όσο και να έψαξα εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω τη σχέση της με τη συγκεκριμένη αναπαράσταση. Αν ξέρεις εσύ κάτι παραπάνω μου το λες. Τεκμηριωμένα όμως και με στοιχεία. Ακόμη κι έτσι να είναι όμως, από εκείνη δηλαδή να εμπνεύστηκε ο δημιουργός της, η συγκεκριμένη παράσταση εξακολουθεί να είναι μια πολύ ευχάριστη νότα μέσα στη βρωμιά και τη μονοτονία της πόλης. Δεν καταλαβαίνω γιατί είναι αναγκαίο πάντα μπρος σε κάτι όμορφο και μεγάλο να ψάχνουμε ντε και καλά για μηνύματα κάτω από το τραπέζι.
      Όσο για τα μηνύματα των γκράφιτι για τα οποία και η όλη συζήτηση και για τα οποία δέχομαι σε ένα βαθμό ότι υπάρχουν, επιφανειακά ή υποσυνείδητα, αφορούν μόνο όσους θέλουν να τα δεχτούν και επιτρέπουν να τους επηρεάσουν. Για όλους εμάς τους υπόλοιπους, που πίστεψέ με είμαστε πολλοί, επηρεάζουν μόνο, ευχάριστα ή δυσάρεστα την αισθητική μας και τίποτε παραπάνω και ως τέτοια τα κρίνουμε και ως τέτοια τα επιλέγουμε και τα παρουσιάζουμε. Ευχαριστώ για τη γνώμη σου και για τα καλά σου λόγια, άνοιξες μεγάλο θέμα.