Δευτέρες με Φθινόπωρο…

Σιωπηλές και συγκεντρωμένες…

Ηγεμόνες του νου και της σκέψης…

όλα όσα σκέφτομαι, -μικρές σταγόνες δροσιάς-, είναι τόσο μικρά, μα τόσο σημαντικά και δυσεύρετα..

χωράνε, να δεις, μέσα σε ένα παλιό μπακιρένιο γκιούμι και περισσεύει μέρος γι’άλλα…

και κάθε που γεμίζει το φθινόπωρο, εκεί, λίγο πριν τη μεγάλη γιορτή…

τα συλλογιέμαι,

ξανά και ξανά τα φέρνω στο νου μου…

και διαλέγω να αφήσω ελεύθερο  κάποιο από αυτά…

να ταξιδέψει με αγάπη και νοσταλγία για το δικό του ταξίδι…

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

 

 

.

Καλως ήλθες Δευτέρα μου…

χαίρομαι που σ’έχω πάλι!

Το βρήκα εδώ…