Με μεγάλες δόσεις από σκούρο μπλε, καφέ και γκρι στους τοίχους, τα πατώματα και στα έπιπλα…Σκοτεινοί χώροι με άποψη που λίγοι μπορούν να τους κατοικήσουν…Χρειάζεται να διαθέτεις μεγάλη αυτοπεποίθηση για να μπορέσεις να τους υποστηρίξεις…και ισχυρές αντιθέσεις για να τους αναδείξεις…Κλειστοί κι εσωστρεφείς, ποτίζουν την ατμόσφαιρα με μυστήριο…και μαγνητίζουν περίεργα συναισθήματα…Σε ταξιδεύουν σε άλλες εποχές…μακρινές…πέρα, σε μια άλλη πραγματικότητα…Δηλώνουν “προσωπικό καταφύγιο” καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο…και ζεσταίνουν υπέροχα τις κρύες, μελαγχολικές μέρες και νύχτες του χειμώνα…Νομίζω πως αν είχα ένα σπίτι στο βουνό, τέτοια σκούρα χρώματα θα άπλωνα στους τοίχους του…και θα το γέμιζα με παλιά, απλά, χειροποίητα αντικείμενα φτιαγμένα από ξύλο…παλιά έπιπλα, εργαλεία, πίνακες, και φωτογραφίες…Θα έριχνα και ζεστές χουχουλιάρικες φλοκάτες στο πάτωμα…Κι ένα χτιστό πέτρινο τζάκι θα έφτιαχνα για να το ζεσταίνει…Και θα ζούσα εκεί κάθε κρύο Σαββατοκύριακο του χειμώνα χωρίς καμιά εξαίρεση…Παρέα με τις ταινίες μου, τη μουσική μου και με αυτούς που αγαπώ!!Βρήκα τις εικόνες εδώ….
