. 

Κρεβατοκάμαρες, …οι “τσαλακωμένες”.

Τα έστρωσες λοιπόν τα φρεσκοσιδερωμένα τα σεντονάκια σου, τα τσίτωσες από δω, τα τέντωσες από κει, τίναξες και τα μαξιλάρια σου, τα χτύπησες αρκετά να γίνουν ωραία, παχιά, φουσκωτά, 1,2,3,4,5, τα μέτρησες στο σύνολο, τα τοποθέτησες με τη σειρά τους, προσεκτικά και ακολουθώντας πάντα πιστά τις συμβουλές της μαμάς για ένα καλοστρωμένο κρεβάτι, πίσω, προς τον τοίχο, όρθια να ακουμπάνε στο κεφαλάρι του κρεβατιού, τα πιο μεγάλα, μπροστά τους, σε στήλη τα λίγο πιο μικρά και ακόμη πιο μπροστά στο κέντρο, ανάμεσά τους ένα τελευταίο, άπλωσες και το πάπλωμα, έριξες και το ριχτάρι να ζεστάνει και να ομορφύνει ακόμη περισσότερο, έκανες και το μπανάκι σου κι έτσι όμορφη και καθαρούλα βούλιαξες εκεί ανάμεσα στα μοσχοβολιστά τα μαξιλάρια και τα αφράτα τα παπλώματα και βυθίστηκες στο όνειρο….

Συμφωνώ. Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα, έτσι ακριβώς όπως τα λέει η μαμά. Αυτές είναι οι βασικές αρχές ενός καλοστρωμένου κρεβατιού. Διπλή ή τριπλή σειρά μαξιλαριών στο κεφαλάρι, μετά το πάπλωμα, μετά το ριχτάρι. Ναι. Έτσι στρώνεται ένα κρεβάτι.
Όμως εγώ σήμερα, αντισυμβατική όπως πάντα, σου έχω σπορ και άνετα κρεβάτια να σου δείξω, στρωμένα με λινά στρωσίδια, πλεχτά ριχτάρια, μονόχρωμα βαμβακερά σεντόνια, ριγέ παλωματοθηκές, καπιτονέ κουβερτούλες, όλα τους σε γήινους τόνους, στρωσίδια από φυσικά υλικά που αναπνέουν και που, αν και τσαλακώνονται, εξακολουθούν να είναι όμορφα και μετά το πρώτο στρώσιμο, στρωσίδια που δε φοβούνται τα μακροβούτια, τις κουβερτομαχίες και τους μαξιλαροπόλεμους, στρωσίδια εναλλακτικά, που δεν υποτάσσονται απαραίτητα στις κατευθύνσεις της μαμάς και δείχνουν όμορφα ακόμη και κι όταν είναι ανακατεμένα, στρωσίδια ανθεκτικά, μοναδικά για δυνατές αναμετρήσεις…

Γ

 

 

 

 

 

 

 

 

 


Φιλιά

Μαρία