Πάλι με πιάσανε οι ζήλιες μου, πάλι φουντώνω και ανάβω και βγάζω καπνούς και σφυρίζω σαν τρένο κι εσύ πες μου τώρα αν μπορείς, γιατί να ΜΗΝ είμαι εγώ αυτή που κυλιέται πάνω σε αυτόν τον λευκό, ατελείωτο καναπέ;… Με πόνο ψυχής σου μιλάω λέμε…Μια υπέροχη δουλειά που μυρίζει καλοκαίρι, μια ιδιωτική βίλα σε Μαροκίνικο ύφος από τους mimar interiors.