Μεσογειακή αύρα φύσηξε πάλι και, το καλό που της θέλω να συνεχίσει να φυσάει, γιατί, εκτός του ότι δεν περισσεύουν ευρά για πετρέλαια ούτε και νεύρα για τσίτωμα, το σημαντικότερο είναι πως την έχω μεγάλη ανάγκη προκειμένου να διατηρώ το ταλαιπωρημένο μου ηθικό ακμαίο και πάντοτε σε φόρμα!Έφυγα για Ίμπιζα λοιπόν, όχι στη θάλασσα και κλάψω πάλι αλλά στο βουνό.Και εκεί λέω να μείνω για λίγο… P.S.: Το κεραμικό πιατικό σε διάταξη σε σειρά σε κουζίνα και τραπεζαρία πολύ με ξετρέλλανε! Όμορφη και φωτεινή βδομάδα να έχουμε!Σε φιλώΜαρίαΣπιτάκι στην Ίμπιζα, το βρήκα εδώ…