Ναι, για ακόμη μία φορά νυστάζω!
Εκ γεννετής το κουβαλάω  τούτο το κουσούρι, όπου βλέπω στρωμένο κρεβατάκι να θέλω να την πέσω. Δε φταίω εγώ γιαυτό, ειναι η φύση μου τέτοια, τα αγαπάει τα μαλακά τα στρώματα, τα φρεσκοπλυμένα και καλοσιδερωμένα στρωσίδια, τα πουπουλένια μαξιλάρια, τα βελούδινα σκεπάσματα. Τρελαίνομαι να τρυπώνω εκεί ανάμεσα τους και να κλέβω όλες τις μυρωδιές του ύπνου, να κλείνω τα μάτια μου και να ονειρεύομαι μέρες χαράς, να στριφογυρνάω γρήγορα με τα μάτια κλειστά από τη μια μεριά στην άλλη, να κουκουλώνομαι και να τα λέω με μένα…

Εσείς όμως δε μου φταίτε σε τίποτα!
Γιαυτό δείτε τα κρεβάτια που διάλεξα, τώρα, όσο ακόμη προλαβαίνετε στρωμένα και περιποιημένα,  πριν ορμήσω και τα κάνω, με όλη την πρωινή καλή  διάθεση που με διακατέχει,  ιμάμ μπαϊλντι!

 Και κρατήστε για σας χρώματα, υφές και αισθήσεις, όμορφες εικόνες να σας ακολουθούν στις επιλογές σας!!

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

Πολλλλλλά γλυκά φιλιά καλημέρας!!!

Μαρία