Πέτρινα όνειρα...

Λίγο από ορεινό καταφύγιο ακόμη έχει για σήμερα, βλέπεις δεν θέλω με τίποτα να σε γυρίσω απότομα από την ξεκούραση των ημερών, μια λιθόκτιστη κατοικία λοιπόν, χωμένη στο πράσινο της γης και το ξάστερο γαλάζιο του ουρανού, κι εγώ δεν σου κρύβω την απέραντη επιθυμία μου να θέλω να βλέπω τέτοια σπίτια, φτιαγμένα από πέτρα και φυσικά υλικά, μικρότερα ή μεγαλύτερα, σπαρμένα πάντού μέσα στην ελληνική ύπαιθρο, αντί για τους “ξερασμένους” και παλιοκαιρίσιους σοβάδες, τις ντάνες με τα μπάζα, και τις σκουριασμένες λαμαρίνες…