Είναι κάτι σπίτια…
Ψηλοτάβανα… φωτεινά… μεγάλα… με υπέροχες νταμπλαδωτές ξύλινες πόρτες… με γύψινα διακοσμητικά στοιχεία… με ξύλινα παλαιωμένα δάπεδα…!!!
Και κάθονται έτσι εκεί… και παλιώνουν και φθείρονται…
Ώσπου έρχεται λοιπόν μια μέρα, και βρίσκεται κάποιος ευαισθητοποιημένος τυχερός, που επιπρόσθετα διακατέχεται από μια υπέρτατη καλαίσθητη ανάγκη να φτιάξει τον προσωπικό του χώρο, και που φυσικά του βρίσκοντα  και κάποιες λίγες καταθέσεις στην τράπεζα, και τους πετά μέσα μια ευθύγραμμη μεταλλική τεράστια σκάλα, στήνει μερικούς μεταλλικούς φεγγίτες, τοποθετεί μια industrial κουζίνα, τα γεμίζει με cosy οικολογικά έπιπλα, κρεμάει παντού γύρω μεγάλα και πρωτότυπα έργα τέχνης και το βλέπω μετά εγώ αυτό, και πες μου τώρα…όσο και να θέλω να λειτουργήσω εναλλακτικά, όσο και να θέλω να τα μαζέψω και να φύγω παρέα με το χειμώνα, μπορώ μετά από αυτό??  Πες μου, μπορώ??
Και η Άνοιξη που μόλις μπήκε?? .. που θα με βρει??  …Στις εξοχές να μαζεύω παπαρούνες??
Όοοχι… εδώ θα με βρει, κοντά στα σπιτάκια μου!… Εννοείται! ..Να ψάχνω συνέχεια για το καλύτερο και το ομορφότερο!! ..Ασταμάτητα και με το ίδιο πάθος που έψαχνα πάντα!
Και το σπίτι που θα δεις σήμερα, μια εναλλακτική “μεζονέτα” είναι κι αυτό, μία από αυτές που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στη χώρα μας με τίποτα, για λίγους και ευαισθητοποιημένους τυχερούς, γιαυτό πρόσεξέ την λίγο…
Καλό μήνα!  Καλή Άνοιξη!  και.. Καλά ξεκινήματα!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

…Σε απάντηση όλων όσων ανησύχησαν με το προηγούμενό μου άρθρο!
Μαρία

via..