Αυτό με το τζάκι να το ΄χεις ντε και καλά για τη γωνία του καθιστικού, άντε και λίγο πιο μέσα από τη γωνία δηλαδή, δεν το κατάλαβα ποτέ γιατί το κάνεις.Το άλλο πάλι; Να έχεις ένα σπίτι μες το φως και μέσα στο πράσινο και να ορίζεις περιορισμένα ανοίγματα και συμβατικά κουφώματα; Ούτε αυτό το έχω καταλάβει.Την εμμονή σου δε, με το πλακάκι, ως (τάχα μου) πιο ανθεκτικό υλικό, αυτή είναι πια που δεν καταλαβαίνω με τίποτα.Για να μη σου πω και για το κώλυμα σου με τα έντονα χρώματα και τις τύπου “μίκυ μάους” παραστάσεις στο παιδικό δωμάτιο. Εκεί δίνω ρέστα!Σπιτάκι-αντίδοτο στις εμμονές έχω λοιπόν για σήμερα, πρόσεξέ το, θα σου φτιάξει τη μέρα!Τζάκι διπλής όψης. Ζεσταίνει. Ομορφαίνει. Ορίζει και χωρίζει. Μεγάλα ανοίγματα σε όλο το μήκος και το πλάτος. Φωτίζουν και “ανοίγουν” το χώρο. Φυσικά υλικά και μεγάλα έργα τέχνης στους τοίχους. Με οικολογική και εικαστική συνείδηση. Ξύλινα δάπεδα και τσιμεντοπλακάκια. Αντέχουν, ομορφαίνουν και χαρακτηρίζουν. Απαλοί τόνοι στο παιδικό δωμάτιο. Ηρεμούν, χαλαρώνουν και ενισχύουν τη συγκέντρωση.Και τέλος, υπνοδωμάτιο με τα καλύτερο στρώμα για πραγματικά ξεκούραστο και ευεργετικό ύπνο!Καλημέρα, όμορφο ΣΚ να έχουμε!Μαρία Το βρήκα εδώ…