Θυμάμαι μικρή που έμπαινα στην κουζίνα της γιαγιάς μου που ήτανε βαμμένη με ένα όμορφο γαλανό χρώμα μέχρι τα δύο τρίτα του ύψους της, και γυάλιζε και λαμποκοπούσε…Αυτή η κουζίνα, όπως και πολλές άλλες παρόμοιες κουζίνες, με  εκείνα τα απροσδιορίστου χαρακτήρα seventie’s έπιπλα, το τραπέζι και  τις καρέκλες κι ένα μπαουλοντίβανο για καναπέ ακουμπισμένο στον ένα τοίχο, με φόντο το γαλανό (ή και όποιο άλλο χρώμα) της λαδομπογιάς, αποτέλεσε έκτοτε, για μένα για πολλούς από μας παράδειγμα προς αποφυγήν.

Θυμάμαι όμως πόσο μεγάλη εντύπωση μου έκανε αυτή η γυαλιστερή επιφάνεια…δε συνήθιζα να τη βλέπω συχνά σε σπίτια. Βλέπετε είχε εξαπλωθεί ραγδαία και είχε γίνει μόδα πια η ματ υφή του πλαστικού χρώματος,- η ευκολία στην αντικατάστασή του και το γεγονός ότι ήτανε πιο οικονομικό το είχανε τοποθετήσει πρώτο σε πωλήσεις, κι έτσι οι λαδομπογιές και ειδικά οι γυαλιστερές  είχαν εξοστρακιστεί εντελώς.

Ακόμη και στις μέρες μας…δε νομίζω να’χει αλλάξει κάτι ουσιαστικά, το πλαστικό εξακολουθεί να χρησιμοποιείται κατα κόρον, τη λαδομπογιά την χρησιμοποιούμε πια μόνο για καμιά πόρτα, κανά παράθυρο, καμιά ντουλάπα, ή καμιά καρέκλα… Είναι ακριβή ισχυρίζονται πολλοί και πολύ πιο δύσκολη στην εφαρμογή της και δε θα με βρείτε αντίθετη σ’αυτό. Όμως είναι πολύ πιο ανθεκτική, καθαρίζεται εύκολα και, να σας πω…μεταξύ μας τώρα…κάποιο ΄πουλάκι μου’πε πως  ίσως και να τη ξαναδούμε να φιγουράρει σε οίκους διαλεχτούς…όχι με την παλιά της γνώριμη, ταπεινή και παλιομοδίτική της όψη, μα με  την αριστοκρατική,  λαμπερή και αστραφτερή μορφή που, αναρωτιέμαι…ξέρετε ότι τη διαθέτει;;;

Ρίξτε μια ματιά και θα καταλάβετε τι εννοώ…

Και…ναι συμφωνώ μαζί σας… χρειάζεται πολύ καλό υπόστρωμα η λαδομπογιά για να εφαρμοστεί σωστά…Η γυαλάδα της αυτή αποκαλύπτει όλες τις ατέλειες του σπατουλαρίσματος, γιαυτό και η φίλη σας, η διακοσμήτρια προτείνει να την χρησιμοποιήσετε κυρίως σε επιφάνειες κατασκευασμένες από γυψοσανίδα εκτός και αν διαθέτετε πολύ ταλαντούχο μπογιατζή.

Όμως για πείτε μου τελικά…δεν είναι  πολύ  όμορφες  οι γυαλιστερές επιφάνειες;;;