Τραπεζαρία + χρώμα…

Καλώστηνε κι ας άργησε, μα ευτυχώς δε χάθηκε!
Εδώ είναι πάλι, κατεύθασε φορτσάτη, βραδινή κι αποφασιμένη να μας λούσει με χρώμα, φανταχτερό και έντονο. Και πρόσεξε… ίχνος σεβασμού μηδέν δεν δείχνει πάλι,  ούτε καν για αυτήν την μία, την τόσο ιερή, ώρα  φαγητού!!
Ααα την παρδαλή, τ’ανακατεύει όλα με το ταβανοπίνελο, και τι να της πω  τώρα εγώ ??
Σάμπως θα καταλάβει και τίποτα;
Τέτοια που είναι, πονηρή και στριφογυρίστρα μήπως θα σταματήσει στις χρωματιστές τις πάστες?  Τις πήρε, τις ανακάτεψε,  τις έστρωσε όπως ήθελε, και δισταγμό κανέναν, λέει τα ταίριαξε υπέροχα και το πιστεύει απόλυτα, και μετά… “ορίστε να φάμε” φωνάζει σε όλους, κι εσύ άμα θες μην την ακούς!!!

Για πες?? Τολμάς??

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Via…