Κουτί στο κουτί, ένας δεύτερος γυαλιστερός φλοιός για όλα, γεμάτος με χρώματα και είναι αυτός που επαναπροσδιορίζει, ξεχωρίζει και διαγράφει  ξανά από την αρχή όλες τις λειτουργίες αυτής της σημερινής κατοικίας που έχω να σου δείξω. Το λευκό λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος, βάφει το φόντο της προϋπάρχουσας κατασκευής, παίρνει το ρόλο αυτού που δένει, ηγείται και συντονίζει τα πάντα, κυκλοφορεί παντού για να αναδείξει το αποφασιστικό παλ-τυρκουάζ, το χαρούμενο,κοριτσίστκο ροζ, το φωτεινό, σπινθηροβόλο, καθαρό κίτρινο, το δυνατό, αντιφατικό μωβ και όχι μόνο…

Αν και μίνιμαλ η αίσθηση που γενικώς αφήνει… είναι αλήθεια…  δεν σας έχω συνηθίσει σε τόσο “άδειες” κατοικίες…
αν και θα μπορούσε να προβάλει σαν μειονέκτημα κανείς και δικαιολογημένα μάλλον, την αβάσταχτη ελαφρότητα του “όχι έπιπλα”…
παρόλα αυτά εγώ προσωπικά θα χαρακτηρίσω την κατοικία τούτη, όμορφη, έξυπνη, εφευρετική, δροσερή και φιλική!!!

Για…ρίξτε μια ματιά…

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

του Pedro Gadanho…

Άντε…και πάω για ψώνια τώρα!!!

Φιλιά
Μαρία

Via…

One Response