Να ξεκινήσω τη βδομάδα μου κάπως “άναρχα” σκέφτομαι τούτη τη φορά…

Ζόρικες οι μέρες που περάσανε, με κρατήσανε μακριά από πολλά, μα θέλει γρήγορα να επανερχόμαστε στα καθημερινά μας, σε αυτά που αγαπάμε και έχουμε διαλέξει να ζούμε μαζί τους…

Θυμάμαι ότι διάβαζα για το σπίτι που θα δεις σήμερα, -γιατί δεν σημείωσα  από που το ξετρύπωσα, πως οι ιδιοκτήτες του είχαν μαζεμένο υλικό, έπιπλα και αντικείμενα τέχνης από τα από πολλά ταξίδια που κάνανε τα οποία και χρησιμοποιήσανε με μεγάλη μαεστρία για να το φτιάξουν… Αντικείμενα παλιά, φθαρμένα, αντικείμενα με χρώμα και κουλτούρα, αντικείμενα με χρηστικό ή καθαρά διακοσμητικό χαρακτήρα…

Θυμάμαι επίσης πως ήταν επίλογή τους να αλλάξουν χρήση σε μια υπαίθρια αποθήκη και να τη μεταμορφώσουν σε κατοικία…Αρχίζεις να καταλαβαίνεις πιστεύω τώρα για πιο λόγο λοιπόν χρησιμοποίησα τον όρο “άναρχα” στο ξεκίνημά μου.

Δε θυμάμαι όμως να σου πω που βρίσκεται αυτό το σπιτάκι…

Ξέρω μόνο πως  παρόλο το “άναρχο”της κατασκευής του, μου έφτιαξε τη διάθεση, γιατί αποτελεί και αυτό, όπως και πολλά άλλα,  άλλο ένα παράδειγμα κατοικίας που καταρρίπτει τους κανόνες του καθωσπρεπισμού, του τυπικού και του συνηθισμένου. Που αποκαλύπτει τη δυναμική και την προσωπικότητα μιας άλλης διάστασης της ζωής, αυτής της πιο ανθρώπινης και πραγματικής.

Πραγματικά χαίρομαι να βρίσκω σπίτια που ξεφεύγουν από τα πρότυπα και τις τάσεις της μόδας και της εποχής, σπίτια που αποκαλύπτουν τόσο έντονα το χαρακτήρα και την προσωπικότητα των ενοίκων τους…Και ακόμη παραπάνω χαίρομαι, γιατί διαπιστώνω πως υπάρχουν άνθρωποι, και μάλιστα πολλοί, που αγαπάνε τη ζωή και ότι όμορφο έχει αυτή να τους χαρίσει…

Και το διάλεξα ακριβώς γιαυτό..


Χαρείτε το κι εσείς όπως το χάρηκα κι εγώ!!!

 


Καλή μας βδομάδα!!!!